Erdogan and the Armenians

Erdogan and the Armenians

Dr. Evangelos Venetis

Head of the Middle East Research Project

Hellenic Foundation for European and Foreign Policy – ELIAMEP

evenetis77@yahoo.com

The recent condolences by Turkish Prime to the descendants of Armenians who were massacred en masse, to the point of genocide, during the First World War caught by surprise not only in the ranks of the Armenians of Turkey, Armenia and around the world but to the entire international public opinion. It was a rare moment as Turkish officials, especially Prime Ministers refrained from publicly commenting on the matter. What are the motives for Erdogan’s attitude? Apparently it is associated with both the domestic and foreign policy of the neighbor.

Regarding the domestic political scene of Turkey, after the dominance of the party in the recent municipal elections, Erdogan felt powerful to take a series of actions aimed at balancing his image as a leader of Turkey. It is true that during the campaign he adopted the profile of relentless and ruthless leader who in a incorruptible was is determined to take the country to the way of the future and to punish those who made false accusations against him. Now, vindicated by the outcome of the elections, he feels comfortable enough to balance his attitude and to enrich it with feelings and actions that cause sympathy, interest and curiosity. In this context the "down to earth Erdogan" image emerges from a recent statement on the Armenian genocide, disorienting opponents inside and outside Turkey.

Yet his refusal to accept the term "genocide" means that nothing has changed in the foreign policy of Turkey to Armenians. It is a step forward and two backward. It creates a positive atmosphere and expectations without any substantial benefit to the other side. This policy is well-known, as in the case of the issue of the Theological School of Halki.

Apart from the political dimensions of the issue, an aspect of truth is hidden behind Erdogan’s statement. As an Islamist Muslim politician he knows that the Armenian genocide was a result of the action of the pro-Western nationalists and secularized Young Turks; the sworn opponents of Islam and Muslims in Ottoman leadership at the time. In contrast to the nationalistic fervor of the Young Turks, Islam explicitly forbids the mass extermination of the Peoples of the Bible even if they have turned against Islam previously. Erdogan knows this parameter an

d this statement of condolence may be trying to reconcile the political aspects with the moral dimension of the issue. Will he do the same in less than a month in the case of genocide of Pontic Greeks and Assyrochaldaeans?

Καθημερινή, 27/4/2014
http://www.kathimerini.gr/764463/opinion/epikairothta/kosmos/nai-men-alla-o-erntoan-kai-oi-armenioi

***

Ναι μεν αλλά:

Ο Έρντοαν και οι Αρμένιοι

Δρ. Ευάγγελος Βενέτης,

Υπεύθυνος Ερευνητικού Προγράμματος Μέσης Ανατολής - ΕΛΙΑΜΕΠ, evenetis77@yahoo.com

Τα πρόσφατα συλλυπητήρια του Τούρκου πρωθυπουργού προς τους απογόνους των Αρμενίων που σφαγιάσθηκαν μαζικά, σε βαθμό γενοκτονίας, κατά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο προκάλεσαν αίσθηση στις τάξεις όχι μόνο των Αρμενίων της Τουρκίας, Αρμενίας και ανά τον κόσμο αλλά στο σύνολο της διεθνούς κοινής γνώμης. Ήταν μία σπάνια στιγμή καθώς μέχρι σήμερα Τούρκοι αξιωματούχοι, και ιδίως πρωθυπουργοί, απέφευγαν να τοποθετηθούν δημοσίως επί του θέματος. Ποια τα κίνητρα του Έρντοαν για αυτή τους την στάση; Προφανώς σχετίζονται και με την εσωτερική αλλά και με τη εξωτερική πολιτικής της γείτονος.

            Αναφορικά με τα εσωτερικά της Τουρκίας, μετά την πανηγυρική επικράτηση του κόμματός του στις πρόσφατες δημοτικές εκλογές, ο Έρντοαν αισθάνεται ισχυρός για να προβεί σε σειρά ενεργειών οι οποίες αποβλέπουν στην εξισορρόπηση της εικόνας του ως ηγέτη της Τουρκίας. Είναι αλήθεια ότι κατά την προεκλογική περίοδο υιοθέτησε το προφίλ του άτεγκτου και αμείλικτου ηγέτη ο οποίος αδιάφθορος ων, είναι αποφασισμένος να προχωρήσει την χώρα του στον δρόμο του μέλλοντος και να τιμωρήσει όσους τον συκοφαντούσαν. Τώρα, δικαιωμένος από το αποτέλεσμα των εκλογών, αισθάνεται την άνεση να ισορροπήσει την στάση του και να την εμπλουτίσει με συναισθήματα και δράσεις που προκαλούν την συμπάθεια, το ενδιαφέρον και την περιέργεια. Ο «άνθρωπος Έρντοαν» είναι εκείνος που ξεπροβάλλει από την πρόσφατη δήλωσή του για την αρμενική γενοκτονία, αποπροσανατολίζοντας τους αντιπάλους στο εσωτερικό και εξωτερικό της χώρας.

            Ωστόσο η άρνησή του να αποδεχθεί τον όρο «γενοκτονία» δεν αλλάζει κάτι στην εξωτερική πολιτική της Τουρκίας έναντι των Αρμενίων. Είναι ένα βήμα προς τα εμπρός και δύο προς τα πίσω. Δημιουργεί θετική ατμόσφαιρα και προσδοκίες χωρίς ουσιαστικό αντίκρυσμα. Η εν λόγω πολιτική του είναι γνωστή, όπως στην περίπτωση του θέματος της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης. Με αυτόν τον τρόπο κερδίζει τις εντυπώσεις και χρόνο μέχρι την επόμενη ενέργεια, καθυστερώντας την αντίδραση της άλλης πλευράς. Μέχρι να έλθει η επόμενη ενέργεια επί του θέματος θα έχει περάσει αρκετός χρόνος χωρίς να έχει απολέσει τίποτε η Τουρκία. Αντίθετα διατηρεί τις κερδισμένες εντυπώσεις.

            Πέραν όμως των πολιτικών σκοπιμοτήτων κρύβεται και η αλήθεια πίσω από την εν λόγω ενέργεια του Έρντοαν. Ως ισλαμιστής μουσουλμάνος πολιτικός γνωρίζει καλά ότι η γενοκτονία των Αρμενίων ήταν αποτέλεσμα της δράσης των φιλοδυτικών εθνικιστών και εκκοσμικευμένων Νεοτούρκων, ορκισμένων αντιπάλων του Ισλάμ και των μουσουλμάνων της Οθωμανικής ηγεσίας τότε. Σε αντίθεση με τον εθνικιστικό ζήλο των Νεοτούρκων, το Ισλάμ απαγορεύει ρητά την μαζική εξόντωση των Λαών της Βίβλου ακόμη και αν έχουν στραφεί εναντίον του Ισλάμ. Ο Έρντοαν γνωρίζει αυτή την παράμετρο και με την εν λόγω δήλωση συλλυπητηρίων ίσως προσπαθεί να συμβιβάσει κατά το δυνατόν για εκείνον την πολιτική σκοπιμότητα με την ηθική διάσταση του ζητήματος. Άραγε θα πράξει το ίδιο σε λιγότερο από ένα μήνα και στην περίπτωση των Ποντίων και των Ασσυροχαλδαίων;

Καθημερινή, 27/4/2014

http://www.kathimerini.gr/764463/opinion/epikairothta/kosmos/nai-men-alla-o-erntoan-kai-oi-armenioi