Το ριζοσπαστικό Ισλάμ και το εύθραυστο αστικό περιβάλλον της Δύσης

Καθημερινή, 28/5/2013

Δρ. Ευάγγελος Βενέτης, ΕΛΙΑΜΕΠ

Οι πρόσφατες επιθέσεις ισλαμιστών στη Βοστώνη, το Λονδίνο και το Παρίσι έχουν έντονο τον χαρακτήρα της τρομοκρατίας με δεδομένο ότι έλαβαν σε αστικό περιβάλλον και είχαν θύματα κυρίως πολίτες. Η συχνότητα των επιθέσεων δημιουργεί την εντύπωση ότι είναι σε εξέλιξη ιδεολογικές οι ζυμώσεις μεταξύ ισλαμιστών και μετριοπαθών μουσουλμάνων στις ισλαμικές κοινότητες ανά την Ευρώπη. Με άλλα λόγια δείχνει να κερδίζει έδαφος η ριζοσπαστική μερίδα των Ισλαμιστών σε βάρος των μετριοπαθών. Γιατί όμως τώρα αυτές οι επιθέσεις και ζυμώσεις;

Εμφανώς η χρονική συγκυρία των επιθέσεων σχετίζεται με τις γεωπολιτικές εξελίξεις στην Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική. Η Αραβική Άνοιξη αρχίζει να μετατρέπεται σε Ισλαμική λόγω της σταδιακής ενίσχυσης των ισλαμιστικών κύκλων, των εκμεταλλευόμενων την γεωπολιτική στήριξη της Δύσης στους μετριοπαθείς Μουσουλμάνους έναντι των απολυταρχικών αραβικών κυβερνήσεων.

Η πτώση του Καντάφι στη Λιβύη αποσταθεροποίησε την υποσαχάρια Αφρική με τις γνωστές επιπτώσεις στο Μάλι. Σε συνδυασμό με την πτώση του Μουμπάρακ στην Αίγυπτο η Ισλαμική Αδελφότητα αλλά και οι αδελφές σαλαφιστικές ομάδες ουαχαβιτικής οικονομικής στήριξης και ιδεολογικής έμπνευσης, οι ακραίοι σουνίτες Ισλαμιστές επιχειρούν σήμερα σε ένα γεωγραφικό εύρος που εκτείνεται από την Β. Αφρική μέχρι την Μεσοποταμία και το Πακιστάν. Ο εμφύλιος στη Συρία αποτελεί το κύριο μέτωπο σύγκρουσης μεταξύ Σουνιτών και Σηιτών στην Μ. Ανατολή και ενισχύει την επιχειρησιακή ικανότητα των σουνιτών Ισλαμιστών.

Με δεδομένες αυτές τις εξελίξεις δεν πρέπει να εκπλήσσεται κάποιος για τον αντίκτυπό τους στις ισλαμικές κοινότητες της Δύσης αλλά και από το ότι οι ιδεολογικές ζυμώσεις στον μουσουλμανικό κόσμο γίνονται ταχύτατα κοινό κτήμα με τους Μουσουλμάνους της Δύσης λόγω της τεχνολογίας του διαδικτύου. Το διαδίκτυο που χρησιμοποιήθηκε για την πολιτική αφύπνιση των μετριοπαθών Μουσουλμάνων στον αραβόφωνο κόσμο γυρίζει μπούμερανγκ, με τους Ισλαμιστές να αφυπνίζουν τους μετριοπαθείς Μουσουλμάνους της Δύσης.

Η αλλαγή της επιχειρησιακής μεθόδου των Ισλαμιστών στην Δύση δείχνει ότι εμβαθύνεται και επιταχύνεται ο βαθμός ριζοσπαστικοποίησής τους με αποτέλεσμα να προσαρμόζονται αποτελεσματικότερα στα εσωτερικά μέτρα ασφαλείας των δυτικών κυβερνήσεων. Τα χτυπήματα με ατομικό ή ολιγάριθμο επιτελικό σχέδιο και υπομονετικό σιωπηρό επίπεδο προετοιμασίας δηλώνουν ότι οι ισλαμιστές στην Δύση προσαρμόζονται στις απαιτήσεις της τεχνολογικής εποχής, εφαρμόζοντας τις αρχές “κάθε πιστός και όπλο,” “κάθε μέρος, τόπος μαρτυρίου” και “κάθε στιγμή σε ετοιμότητα.”

Όσο για τις δυτικές κυβερνήσεις, πέραν των οιωνδήποτε προληπτικών μέτρων που λαμβάνονται στο εσωτερικό τους, καλούνται να αναθεωρήσουν δραστικά την γεωπολιτική τους ενατένιση στον μουσουλμανικό κόσμο όσον αφορά την στήριξη νέων καθεστωτικών σχημάτων με την αποσταθεροποίηση ή αντικατάσταση παλαιοτέρων. Η εμπειρία μέχρι σήμερα στο Αφγανιστάν, το Ιράκ και αλλού έχει δείξει ότι από την στιγμή που αποσταθεροποιείται ένα καθεστώς δύσκολα σταθεροποιείται μία χώρα. Το ίδιο και οι μουσουλμανικές κοινότητες ανά τον κόσμο οι οποίες είναι συγκοινωνούντα δοχεία και μάλιστα εύθραυστα…

� � � ��~ �]� �κα και οστά» μετά το 2011, οπότε και ο Μοχάμμαντ Μόρσι επέδειξε ανοχή προς τις φυλές Βεδουίνων, επενδύοντας στην στήριξη τους σε ενδεχόμενο εμφύλιο με τον στρατό.. Ιδιαίτερα μετά τον Πραξικόπημα της 3^ης Ιουλίου 2013 το προαναφερθέν ενδεχόμενο έγινε πραγματικότητα.

Σήμερα το Σινά αποτελεί πεδίο πολιτικών και στρατιωτικών ζυμώσεων για την Μουσουλμανική Αδελφότητα. Ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες κάνουν λόγο για κέντρα στρατιωτικής εκπαίδευσης ισλαμιστών μελών της Αδελφότητας όπως και Ουαχαβιτών σε παράλληλη βάση. Σχετικά πρόσφατα η χρηματοδότηση και ο εξοπλισμός της Αδελφότητας στο Σινά προέρχεται όχι μόνο από ιδιωτικά κεφάλαια ανά τον κόσμο αλλά και από την πλευρά της Τουρκίας, της οποίας η κυβέρνηση ανοικτά στηρίζει τον Μόρσι. Η τουρκική επιρροή στο Σινά είναι ακόμη μικρή αλλά το σημαντικό είναι ότι αρχίζει να μορφοποιείται. Σταδιακά το Σινά είναι πιθανό να αποτελέσει το θέατρο της σύγκρουσης μεταξύ της Τουρκίας και της Σ. Αραβίας αλλά και του Ισραήλ. Σε αυτό το πλαίσιο ανταγωνισμού ο ρόλος της Χαμάς είναι σημαντικός, καθώς το Σινά είναι συγκοινωνούν δοχείο με την Γάζα και τα κατεχόμενα εν γένει. Η Χαμάς διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στα εσωτερικά της Αιγύπτου σε σχέση με την Αδελφότητα, η οποία εναποθέτει στο τραχύ έδαφος της Χερσονήσου, και όχι στην έρημο της Αφρικής και την υγρή λωρίδα του Νείλου, τις τελευταίες ελπίδες της για δυναμική επιστροφή στο πολιτικό προσκήνιο της Αιγύπτου μέσω ενός αντάρτικου στο οποίο προσβλέπει.